و بر خدا توکل کن.

رسول خدا (ص) را خداوند تربیت کرد و ادب آموخت و من مومنان

را تربیت می کنم وپرورش می دهم و آداب را به بزرگان و گرامیان

میراث میدهم.

هیچ علمی نیست جز آنکه من آن را می گشایم و هیچ سری نیست 

مگر آنکه حضرت قائم (علیه السلام) آن را خاتمه می دهد.

در همه حال حق بگو و با پرهیزکاران دوستی و از فاسقان دوری کن و

 از منافقان کناره بگیر و با خائنان معاشرت مکن.

محبوبترین فرمانبرداری بندگان نزد خدا پس از پذیرش و اعتراف به او

 و اولیاء او کوشش در پاکدامنی و بردباری و صبر و پایداری است.

زیرا که شناختن آدمی خویش را اعانت بر شناختن آفریدگارخود

می نماید.

شناختن خود موجب شوق به تحصیل کمالات و تهذیب اخلاق

و باعث سعی در دفع رذائل می گردد زیرا که آدمی بعد از آنکه

حقیقت خود را شناخت و دانست که حقیقت او جوهری است

از عالم ملکوت که به این عالم جسمانی آمده باشد که به این

فکر افتد که چنین جوهری شریف را عبث و بی فایده به این عالم

نفرستاده اند و این گوهر قیمتی را به بازیچه در صندوقچه بدن

ننهاده اند و بدین سبب در صدد تحصیل فوائد  تعلق نفس به بدن

بر آید و خود را به تدریج به سر منزل شریفی که باید می رساند.

که دعا کرد خدایا من در بند بلا را

که به یکباره دل از خویش و ز بیگانه گسستم

که دعا کرد من غافل گمگشته و حیران

که ز گرداب بلا در شب تاریک برستم

که دعا کرد دل هرزه و هر جایی ما را

که بتان حرم دوست خلیلانه شکستم

که دعا کرد خدایا دل دیوانه ی ما را

که به زنجیر محبت به سر کوی تو بستم

که دعا کرد خدایا که دلم رفت به بالا

گر چه در گوشه ی ویرانه به گمنامی و پستم

که دعا کرد خدایا که در این فتنه ی دنیا

من از آن باده عشقت همه شب سر خوش و مستم

که دعا کرد مرا کز قفس عالم هستی

به امید کرمش یکسره از دام بجستم

که دعا کرد که یاد تو مرا مونس جان شد

حسرتی نیست اگر عیش جهان رفت ز دستم

مرغ بی بال و پرم در قفس تن به اسیری

در هوای تو شب و روز غریبانه نشستم

                                                                       (مصطفی)